28 augustus 2013 hebben we Abeltje geadopteerd.

 

Meteen wisten we dat dit niet de juiste naam voor hem was.

 

Toen we bij Veerle gingen kijken en ze de bench opende was hij met z’n vele broertjes en zusjes aan het slapen, en hij kwam als enige nieuwschierige kijken naar die 2 nieuwe mensen in huis.

 

Toen we in de zetel gingen zitten sprong hij dapper en wel meteen op onze schoot, en dan wisten we het.

 

Dit is niet alleen ‘ons’ katje, maar de naam Indy (kort voor Indiana Jones) paste helemaal bij zijn avontuurlijk en dapper karaktertje. Zelf bij het typen van dit verhaaltje kan hij het niet laten op het toetsenbord te springen en mijn vingers te attaqueren.

 

Ondertussen is Indy bijna 7 maanden en vult hij z’n dagen met schattig te zijn en allerlei kattenkwaad. Zo vindt hij naast de vele speelgoedjes in het appartement het nog het leukst als we naar Ikea zijn gegaan en bvb. een nieuwe salontafel hebben gekocht. Niet het meubelstuk zelf maar de lege doos wordt dan voor enkele dagen zijn speelparadijs. Onlangs hebben we een krabpaal gekocht (groter dan mezelf) en dit vindt hij ook geweldig (hopelijk langer dan enkele dagen!). Philippe en ik zeggen wel eens al grappend dat we op 28 augustus mama en papa zijn geworden, maar Indy is ook onzs kindje bij wijze van spreken.

 

Hij voelt zich al helemaal thuis en is deel van ons gezinnetje. Nog eens danku aan Unco-Jerry en vooral Veerle voor het beantwoorden van de vele vragen en het super werk dat ze elke dag doet!

 

Groetjes,Philippe, Tamara & Indy

11 februari 2014