Hallo iedereen, hier wat nieuws over Marie..ze verteld graag zelf hoe het haar vergaat...Een 4 tal weken geleden, werd ik geadopteerd en mocht ik richting het Waasland verhuizen.Intussen kan ik jullie melden dat ik het hier erg naar mijn zin heb.  Ik werd afgestaan omdat ik te druk was, voor mijn vorige baasje...in mijn nieuwe thuis, is dit helemaal niet zo...ik ben n weimaraner, ja en ik heb beweging nodig..ik ga een paar keer per week mee lopen met mijn baasje en loop , zonder leiband, 15 km tegen een stevig tempo naast hem...ik luister perfect en wandel heel vaak , mag in de weekends overal mee naar toe, loopwedstrijden, de bossen, noem maar op...dus...ik ben helemaal niet zenuwachtig...ik ben jong, speels maar...neem vaak mijn rust...ik slaap zonder bench in mijn slaapruimte en alles is zoals het moet en hoort bij mij...braaf, zindelijk, slapen van s avonds tot s morgens, zonder vervelend te doen...Ik knuffel heel erg graag en laat mijn dankbaarheid elke dag weer zien...in de buurt kent iedereen me al en heb ik iedereen zijn hart gestolen...uiteraard zegt mijn bazinnetje telkens opnieuw dat ik hun 3 de adoptiehond ben en al 3 x is het een perfecte match geweest...De mensen zijn dan verbaasd , t lijkt wel of asielhondjes minderwaardig zijn.''voor mij geen probleem want ik denk...dat zowel ik als mijn baasjes niet meer zonder elkaar kunnen.

 

Een dikke kus, Marie