Onze hond Caja overleed onverwacht op jonge leeftijd. We waren er het hart van in. Na een paar dagen hadden we al besloten dat ons huis niet hond-vrij mocht blijven en als bij wonder zagen we onmiddellijk Nalah op de website, die op zoek was naar een nieuw mandje. Na twee kennismakingen tussen ons en Nalah,  ging ik op vrijdagavond  Nalah ophalen in het dierenhotel.

Ze werd thuis warm onthaald door mijn man en drie kinderen.

 

Ik had wat bang voor de 1ste nacht, maar die verliep vrij vlot. Ze kwam een aantal keer naar boven gelopen en nestelde zich eerst in ons bed en toen in dat van mijn oudste dochter. 
Die vond het reuze natuurlijk, maar we hebben Nalah dan toch op haar een eigen plaatsje gewezen. Weliswaar boven bij ons, wat we eerst niet wilden, maar soms moeten we als eens wat water bij de wijn doen.

 

De eerste dag thuis, trakteerde ze mijn man op haar gezelschap toen hij 10 km ging lopen. Ook mij vergezelde ze trouw op mijn dagelijkse wandeling. 
Mijn zoontje was in zijn nopjes met zijn nieuwe voetbalcompagnon en mijn dochters vinden het geweldig dat ze bij hen zit tijdens de film.

 

Gisteren was er een geboorteborrel in de familie. Dit wilde zeggen dat ze voor het eerst alleen thuis moest blijven. Ik zei tegen mijn man: “als Nalah straks van alles stuk heeft gebeten, gaan we niet boos zijn hé” (ze is het immers niet gewend om alleen te zijn). Na een uurtje of twee kwam mijn mama een kijkje nemen, maar alles was in orde.  Nalah ging samen met ons mama en haar hond een wandeling maken en wachtte daarna nog een uurtje of twee eer we thuis waren. Ze was dolenthousiast toen we er weer waren. Wij waren ook enthousiast: niets stukgebeten, geen accidentjes thuis.

 

Toen vanmorgen de kinderen en mijn man naar school vertrokken, was ze wat zenuwachtig. Ze kent ons ritme immers nog niet. Ik heb vandaag van mijn werk een snipperdagje genomen zodat ze het hier nog wat gewoon kan worden. Ook morgen en woensdag is er nog volk in huis. Ik wou net een grote wandeling gaan maken, maar Nalah ligt boven op mijn slaapkamer nog wat te bekomen van de laatste dagen. 

Ik zal ze eens gaan wekken en een grote wandeling met haar maken.

We zijn erg dankbaar dat ze hier is mogen komen wonen. Hopelijk hebben we nog vele jaren genot van elkaars gezelschap. 

Bedankt unco –jerry!

 

Het nieuwe gezin van Nalah.

8 september 2014