Hallo Unco-Jerry -team,

 

Terwijl mijn nieuwe baasjes dit bericht schrijven lig ik lekker te knorren op mijn stoeltje in de woonkamer.

Dit is tijdens de dag mijn geliefde plekje.  En af en toe komt  mijn baasinnetje me wat aaien en aandacht geven en vooral even ravotten met de vangbal ....zalig!

Ik heb in een paar weekjes een heel parkoer afgelegd met vallen en opstaan. 

De eerste paar dagen heb ik mij ondergedoken onder de zetel waarbij ze mij nadien in een bench hebben gezet met veel speeltjes en een lekker warm dekentje,

 ik voelde me direct op mijn gemak...

Ik begon knuffeltjes te geven en aandacht te vragen. 

Na een paar dagen nadat ik in de bench had gezeten hadden ze het luikje open gelaten en was ik nog wat onzeker, 

maar ik heb alle moed bij elkaar gerapen en mij laten verschijnen uit de bench, nadien ging alles vanzelf.

Ik heb ook 2 vriendjes in huis, 1 grote hond benga waar ik toch soms nog wat bang van ben en  1 kleine hond molly waar ik soms al bij kom knuffelen. 

Ze doen mij allebij geen kwaad hoor, mijn baasjes zeggen dat de hondjes meer bang hebben van mij dan andersom, we komen goed overéén!

Iedereen is superlief voor me en ik voel me nu helemaal thuis. 

Ik ren soms het huis door, ga vaak op verkenning, ken al bijna alle hoekjes vanboven tot onder. 

Als ik moe ben savonds (en geeuw:-) ) lig ik ook graag in de zetel op mijn dekentje voor tv. Dat is lekker warm.   

Af en toe verschiet ik nog van iets , maar dat zal met de tijd nog wel verbeteren!

Mijn baasjes zijn heel trots op mij....

 Ah ja, ze hebben me ook een nieuwe naam gegeven 'phoenix', ..... maar karen was ook mooi hoor.

 Een dikke poezenknuffel aan sandy die me zo goed heeft opgevangen en

 groetjes aan de rest van mijn goede verzorgers....

 

 liefs,

 Shana & steven, ten huize De cuyper - Kapellen

18 mei 2014